Bulunduğun her yerden ve her halden mutlu olmayı öğrenebilirsen, içinde çiçekler açacak’’ demişti sevdiğim bir dost.  Bir insanın içinde çiçekler nasıl açar bilenler bilir. Bilmeyenler de umut ediyorum ki, tez zamanda o çiçek kokularının verdiği muhteşem sarhoşluğu yaşasın… Bulunmak zorunda olduğunuz yerler size kötü duygular hissettirmiş olabilir ama hayat serüveniniz devam ediyor, yer değişir, insanlar değişir, mevzular değişir, duygular değişir… Şairin dediğini mıh gibi kazıyın zihninize, unutmayın, tekrarlayıp durun ‘’sakın kader deme, kaderin üstünde bir kader vardır’’

Ülkemizde bugün her ilde üniversite, neredeyse her ilçede bir yüksek okul, enstitü var. 206 üniversite sayısı her yıl çığ gibi büyüyen öğrenci ama öğretim üyesi yeterli olmayan, açığı öğretim görevlisi ile doldurulan eğitim kurumlarımız sonsuz sayıda sorunla iç içe yaşıyor. 1982 Anayasasıyla ihdas edilen YÖK belki adı YÖM olarak devam ediyor. Başkanı ve Yönetim Kurulu üyeleri var. Bunun için de iktidarla mesafeli olmamak gerekiyor. Öğrenciler hayatı kavrasınlar, tek başlarına ayakta durmayı öğrensinler diye, aylık gelir-giderlerini kıyaslayabilsinler, denk getirebilmeyi öğrensinler diye başka şehirlerdeki üniversitelere giriyorlar. Ama orada barınacak yer meselesi üniversiteyi kazanmanın hazzını zehre çeviriyor.

Geçtiğimiz yıl ülkemizin Ege ve Karadeniz bölgelerinde peş peşe meydana gelen sel ve orman yangınları ile büyük acılar yaşadık.  Bir yandan yüzyıllık ormanlarımız küle dönerken, diğer yandan binlerce insanımız sellerde evlerini, arazilerini, binalarını, köprü ve araç gereçleri ile canlarını kaybettiler. Devletimiz bu felaketlerin yaralarını sarmaya çalışırken, Ege ve Akdeniz bölgelerinden gelen ikinci bir felaketle iyice yıkıldık. Eş zamanlı ve ardı ardına gelen orman yangınları ile büyük bir sınav verdik. Binlerce ormanımız küle döndü.

İçim yanıyor, yüreğim kanıyor, üzüntüden kahroluyorum. Ne diyeceğimi ne yazacağımı bilemiyorum. Ölüm adın kalleş olsun! Her ölüm erken ölüm! Kadife Teyze diyorum… Genç yaşta dört çocuğu ile dul kalmış, saçını süpürge etmiş, ayakta durmak için gece gündüz çalışmış, çabalamış, çocuklarını büyütmüş, evlendirmiş, torun torba sahibi olmuş, acıların her türlüsünü tatmış; (ana baba, eş, kardeş, belki de en ağırı evlat acısı) bu günlere gelmiş koca yürekli kadın.