2013 yılından bu yana Kuzey Irak bölgesel yönetiminin doğrudan petrol ticareti yapması Irak merkezi hükümetinin itirazına neden olmuştu. 1973 yılında imza altına alınan petrol ticareti konusunda Paris merkezli Uluslararası Ticaret Odası Tahkim Merkezi (ICC) nezdinde Irak hükümeti dava açmıştı. Bu dava sonucu Türkiye'ye 1.4 milyar dolara tazminata mahkum ettiği ve Kuzey Irak Yerel Yönetiminin Ceyhan boru hattı üstünden petrol sevkiyatını durdurması istenmişti. Kısa bir süreliğine sevkiyatın durması Kuzey Irak Yerel Yönetiminin ekonomisini ciddi manada sarsması, Irak hükümetinin cari dengelerini olumsuz etkilemesi bölgeyi istikrarsızlığa sürükleyeceği Türk tarafınca defalarca dile getirilmişti. 04.04.2023 tarihinde Erbil ve Bağdat arasında imzalanan anlaşma sonrası petrol sevkiyatı tekrar başlamış oldu. 

ABD Dışişleri Bakanlığı Sözcü Yardımcısı Vedant Patel, Kuzey Irak Bölgesel Yönetimi ile Irak Merkezi hükümeti arasında yapılan anlaşmanın memnuniyet verici olduğunu ifade etti. ABD Dışişleri Bakanlığı Sözcü Yardımcısı Vedant Patel, düzenlediği basın toplantısında gazetecilerin sorularını yanıtladı. "Irak Merkezi Hükümeti ile Kuzey Irak Yerel Yönetimi arasında Kerkük-Ceyhan boru hattı üzerinden petrol ihracatına dönük anlaşmayı memnuniyetle karşılıyoruz" dedi. Vedant Patel,imza altına alınan bu anlaşmayı “Irak vatandaşlarının çıkarlarını her şeyin üzerinde tutan Iraklı liderlerin ciddi çalışmalarının sonucudur” şeklinde değerlendirdi.

ABD Dışişleri konuya bu şekilde yaklaşırken, Avrupa Türkiye'nin petrol pazarında bir oyuncu olması konusunda rahatsız olduğu bilinmektedir. Irak petrolleri haricinde İran, Bakü, Kazak ve Türkmen enerji ihracatında Türkiye'nin rolü yadsınamaz. Diğer taraftan Rusya Federasyonunun doğal gaz ve petrol ihracında Türkiye ile birlikte hareket etmesi Avrupa siyasetini rahatsız etmektedir. Bu rahatsızlığı ortadan kaldırmak için akla ziyan projeleri gündeme getirseler de ekonomik gerçekler bu zihni sinir projeleri havada bırakmaktadır. 

Çok yakın bir tarihte Libya ile yapılan enerji anlaşmaları ile özellikle güney batı Avrupa'nın enerji tedarik zinciri yine Türk Devleti tarafından karşılanacaktır. Coğrafyanın bir kader olduğu kabul edilir bir gerçektir. Coğrafyanın getirilerini doğru kurgulamak bir siyaset işidir. Bu gün Türk Devleti dünya enerji santrali haline gelirken aynı zamanda enerji borsasının Türkiye'de oluşması için hiç bir engel yoktur.