Mehmet Nuri Conker (29 Eylül 1882, Selanik, Osmanlı İmparatorluğu - 11 Ocak 1937, Ankara, Türkiye), Türk asker ve siyasetçi.

Osman Bey'in oğludur. 14 Mart 1900 tarihinde girdiği Harp Okulundan 6 Aralık 1902 tarihinde Teğmen, devam ettiği Harp Akademisinden 5 Kasım 1905 tarihinde Mümtaz Yüzbaşı rütbesiyle mezun oldu ve 3. Ordu emrine verildi.

17 Ekim 1906 tarihinde 34. Alay 3. Tabur 4. Bölük Komutanı, 20 Mart 1907 tarihinde 3. Ordu 5. Nişancı Tabur Komutanı Yardımcısı, 26 Ağustos 1910 tarihinde 5. Ordu Küçük zabit (Astsubay) Okulu Müdürü olarak atandı. 28 Mart 1911 tarihinde Kurmay Yüzbaşı rütbesine terfi etti.

22 Haziran 1911 tarihinde Üsküp Redif Tümeni Kurmay Başkanlığı'na, 31 Ekim 1911 tarihinde Bingazi Kuvvetleri Kurmaylığına atandı. 5 Kasım 1911'de Kurmay Kıdemli Yüzbaşı rütbesine terfi etti.

2 Ocak 1912 tarihinde Bingazi Genel Komutanlığı Kurmaylığına atandı. 5 Haziran 1912 tarihinde Kurmay Binbaşı rütbesine terfi etti.

16 Ekim 1912'de İstanbul'a döndü. 25 Kasım 1912'de Çanakkale Boğazı Kolordusu Kurmaylığına atandı. 8 Şubat 1913 tarihinde Balkan Savaşları sırasında Bolayır Muharebesi'nde yaralandı ve 27 Nisan 1913'te tedavi için Almanya'ya gönderildi. 15 Aralık 1913'te Genelkurmay 2. Şube'de görevlendirildi. 8 Ocak 1914'te 1. Tümen Kurmay Başkanı, 13 Temmuz 1914'te 3. Kolordu emrindeki 24. Piyade Alay Komutanı olarak atandı.

5 Eylül 1915'te Kurmay Yarbay rütbesine terfi etti ve 8. Tümen Komutanı olarak atandı. 23 Nisan 1917'de Lahey Ataşemiliteri olarak görevlendirildi.

13 Haziran 1920'de Türk Kurtuluş Savaşı'na katılmak üzere Ankara'ya geldi. TBMM tarafından Basın ve İstihbarat Genel Müdürlüğü'ne atandı. 11 Eylül 1920'de Ankara Komutanlığı görevine atandı. 16 Eylül 1920'de 41. Tümen Komutanı olarak görevlendirildi. 11 Şubat 1921'de 41. Tümen Komutanlığı görevine ilaveten Adana Valiliği görevine atandı.[1]

27 Şubat 1921'de satın alma ve eşya sevki işleriyle görevli olarak Almanya'ya gönderildi. Türk Kurtuluş Savaşı'ndan sonra başarılarından ötürü 1 Eylül 1923 tarihinde Kurmay Albay rütbesine terfi etti ve TBMM tarafından Kırmızı şeritli İstiklâl Madalyası ile taltif edildi.[1]

1925-1927 yılları arasında TBMM'de Kütahya milletvekili olarak görev aldı. 4 Temmuz 1927 tarihinde kendi isteğiyle ordudan emekli oldu.[1]

TBMM II., ve III. Kütahya, IV. Dönem (Ara Seçim) ve V. Dönem Gaziantep Milletvekilliği, II. Dönem 5. Şube Başkanı, IV. Dönem Parlamentolar Türk Grubu Kurucu Üyeliği, V. Dönem TBMM Başkan Vekilliği yaptı.

11 Ocak 1937'de geçirdiği bir kalp krizi sonucu Ankara'da öldü.

Almanca biliyordu.

Atatürk ile arkadaşlığı 
Mustafa Kemal Atatürk'ün çocukluk ve silah arkadaşıdır.[3] Selânik'te mahalle arkadaşı, sonra Askeri Rüştiye'de, Manastır İdadisi'nde, İstanbul Harbiye Mektebi'nde, Harp Akademisi'nde okul arkadaşlığı ettiler. Selanik'te Üçüncü Ordu, Hareket Ordusu, Arnavutluk Harekâtı, Afrika'da Trablusgarp ve Bingazi Muharebeleri, Çanakkale Anafartalar ve Conkbayırı Muharebeleri, Doğu'da Muş Cephesi, İstiklal Harbi ve inkılaplar devrinde hep birlikte görev yaptılar.

Vefatına kadar çoğunlukla Mustafa Kemal Atatürk ile beraber bulundu. Atatürk onun arkadaşlığını daima aramış ve birbirlerine karşı vefalı dost olmuşlardır.[4] Onunla şakalaşmaları, konuşmaları samimi bir hava içinde geçerdi. Latife Hanım dışında Atatürk'le samimi olarak konuşup, ona adıyla ("Kemal" diyerek) hitap edebilen tek kişi olup Atatürk'ün, ölümüne, annesinden sonra, en çok üzüldüğü kişidir. Anlatılanlara göre ölüm haberi geldiğinde "Ah Nuri, bizi nasıl bırakıp gidersin" deyip hüngür hüngür ağlamıştı. Sonra ise arabasına binip dolaşmış, saatlerce kendisinden haber alınamamıştı.[5]

Conkbayırı Muharebelerindeki başarılarına atıf olarak Conker soyadı Atatürk tarafından verildi.[6]

Kaynak: Vikipedi

^ a b c d T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 174.
^ "TBMM Albümü 1. Cilt (1920-1950)" (PDF). TBMM Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü. 6 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Ağustos 2022.
^ Erik Jan Zürcher, The Unionist Factor: The Role of the Committee of Union and Progress in the Turkish National Movement, 1905-1926, BRILL, 1984, ISBN 978-90-04-07262-6, p. 48.
^ a b "Atatürk'ün Askerlik Üzerine Kitapları (1908-1918), [[Afet İnan]], İş Bankası Yayınları, 27 Mayıs 1959". 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2007.
^ Atatürk Anlatıyor
^ "https://ataturkansiklopedisi.gov.tr/bilgi/mehmet-nuri-conker-1881-1937/". 15 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2022. |başlık= dış bağlantı (yardım)