İnsanlar bir yol tutturmuşlar, tutturdukları bu yolda yaşayıp gitmeyi doğru buluyorlar.

Düşünmek yok, sorgulamak yok!

Doğru mu yapıyorum yanlış mı yapıyorum yok!

Küçük işler, ayak oyunları, rakibi alt etmek, kirli işlerle kazanç sağlamak büyük marifet sayılmış…

Küçük işler diyorum…

Rakibi alt etmek mesela en büyük başarı sayılmış.

Dar alanda ayak oyunları…

Büyük fotoğrafı görmek!

Büyük insan olmak!

Dertleri değil!

Daha doğrusu “büyük insan” olmanın ne demek olduğunu bilmiyorlar. Dünyadan bi habersiz yaşayıp gidiyorlar…

Kendisini geliştirmek, üretmek, evrensel değerlere haiz olmak dünyalarında yok.

Bu dünyadan milyarlarca insan gelip geçmiş…

Bundan sonrada milyarlarca insan gelip geçecek…

Bir zaman sonra belki de dünya da diğer canlılar gibi yok olup gidecek…

Ölümlü dünya!

İnanlar, doğarlar, büyürler ve ölürler…

İnsan öldüğünde yaşam biter.

İnsan, ömrü kadardır.

Öyleyse neden bu kin ve nefret…

Hırs, göz doymazlık…

Kötülük…

Çirkeflik…

Arkadaş, hayat kısa ve ölümlü…

Bırak kötülüğü…

Değmez…

Değmez diyorum…

Çık var ettiğin küçük dünyadan, inan büyük fotoğrafı gördüğünde boş işlerle uğraştığını göreceksin…

Kutsadığın yaşamın ne kadar basit, sıradan, bayağı olduğunu fark edeceksin…

Üç beş arkadaşın ya da çevrendeki insanların büyük bir anlamı olmadığını; kendini geliştirdikçe, ürettikçe anlayacaksın…

Senin yaptığını sıradan insanlar da yapıyor, senin bir farkın yok ki…

Yazık bedenine, bedenin içindeki beynine…

Bir ömür, sıradan bir yaşam!

Çok yazık!

Zor değil inan!

İyilik diyorum…

Hem iyilik varken neden kötülük…

Tüm değerlerimiz iyilik üzerine değil mi?

Öğretmenler, din adamları kötülüğü lanetlemez, iyilik demez mi?

Küçük ve basit işler…

Birilerine zarar vermek, onları yok etmek…

Mutlu mu oldun, için soğudu mu?

Bu mudur bütün mesele…

Ucuz işler!

Bir hayat bu kadar ucuz olmamalı!

Bu kadar basite indirgenmemeli!

‘Ucuz hayat’ diyorum.

Bakın insanlık tarihine, kimlerin isimleri var?

Kimler anılmakta, hatırlanmakta?

Mesele bu değil mi?

Yaşamın sonlandığında insanlık seni anmalıdır.

Kaldırın başlarınızı kaldırın…

Dünyaya bakın…

Çıkın ucuz hayatlarınızdan…

Bakın geçmişe…

Ne demek istediğimi çok iyi anlayacaksınız.

Biraz tarih okuyun…

Bilimle uğraşın…

İnsanları sevin, insanlara iyilik yapın; paylaşın, dertlerine ortak olun…

Hiçbir şey yapamıyorsanız kötülük yapmayın…

Zor şeyler değil bunlar…

Bir sürü dernek, vakıf; sivil toplum örgütleri var, birisine üye olun, katkı sunun…

İyilik için yarışın…

“Bugün insanlık için ne yaptım?” sorusunu sorun kendinize...

İçinizde muhasebesini, özeleştirinizi yapın.

Kaliteli bir hayat için ilk adımı atın…

Bu çok zor olmasa gerek…